کتاب مقدس به طور گسترده به موضوع حقیقت می پردازد و آن را به عنوان عنصری حیاتی در ایمان و زندگی مسیحی معرفی می کند. در اینجا چند نمونه از تعالیم کتاب مقدس در مورد حقیقت آورده شده است

کتاب مقدس چه تعریفی از حقیقت ارائه می دهد؟

دنیا صدها راه مختلف را برای درک حقیقت به ما ارائه کرده است. در دنیای پسامدرن، همه حقیقت نسبی است. بنابراین، حقیقت مطلق وجود ندارد (که خود ادعایی در مورد حقیقت است).

از سوی دیگر، پلورالیسم ادعا می کند که همه حقیقت ها به طور مساوی معتبر هستند. با این حال، ممکن است بپرسید، چگونه ممکن است یک سگ همزمان هم سگ باشد و هم سگ نباشد؟ قانون عدم تناقض می گوید خیر.

تفکر سقراطی، که امروزه چهره‌های زیادی به خود می‌گیرد، ادعا می‌کند که گرچه ممکن است حقیقت وجود داشته باشد، اما نمی‌توان آن را به طور کامل شناخت. یک جهان بینی بی خدایی باید به طور پیش‌فرض از این درک حمایت کند. اگر مغز صرفاً مجموعه‌ای اتفاقی از نورون‌هایی باشد که به طور تصادفی شلیک می‌شوند، پس چه کسی می‌تواند به آن اعتماد کند؟

کتاب مقدس درک متفاوتی از حقیقت ارائه می دهد. مزامیر ۱۱۹:۱۶۰ به خدا می گوید: «مجموعه کلام تو راستی است، و همه احکام عادلانه تو تا ابد پابرجا است.»

حقیقت هر چیزی است که با واقعیت نهایی، همانطور که توسط خدا طراحی و تعریف شده است، همسو باشد. در انجیل یوحنا، عیسی این گفته را تأیید می کند: «ایشان را به وسیله‌ی راستی تقدیس کن» (یوحنا ۱۷: ۱۷) و در ادامه می‌گوید: «کلام تو راستی است».

بنابراین، حقیقت با توجه به کتاب مقدس، مطلق، قابل اعتماد و با واقعیت نهایی همسو است. این حقیقت توسط خدا تعریف می شود و در کلام او، کتاب مقدس، آشکار می شود.

کتاب مقدس درباره جستجوی حقیقت چه می گوید؟

برخلاف دیدگاه سقراطی که توانایی هر فرد را برای شناخت هر چیزی کاملاً رد می‌کند، عیسی به شنوندگان خود می‌گوید: «لکن اگر در کلام من بمانید، حقیقتاً شاگردان من می شوید و حقیقت را خواهید شناخت و حقیقت شما را آزاد خواهد کرد.» (یوحنا ۸:۳۲).

به نظر می رسد عیسی بر این باور بود که حقیقت هم واقعی است و هم قابل فهم است. همچنین سخن او نشان می دهد که ما ذاتاً نمی دانیم چه چیزی درست است – خدا باید آن را برای ما آشکار کند. بنابراین، ما در اسارت هستیم.

به گفته عیسی، کشف حقیقت به صورت منفعلانه اتفاق نمی افتد و نمی توان آن را با کاوش در ذهن خود یافت. این حقیقت باید از طریق شاگردی، با ادامه در کلام او و با یاری روح القدس (یوحنا ۱۶: ۱۳) جستجو شود.

این تعلیم با رومیان ۱: ۲۰ مطابقت دارد که می گوید: «زیرا از خلقت جهان، صفات نادیدنی او، یعنی قدرت جاودانی و الوهیت او به واسطۀ ساخته‌هایش به خوبی درک شده است، به طوری که عذری ندارند.» حقیقت در مورد اینکه خدا کیست را نمی توان با نگاه کردن به درون ذهن خود، بلکه با نگاه کردن به بیرون از خود یافت.

جان سی لنکس، استاد دانشگاه آکسفورد و نویسنده چندین کتاب، تعلیم عیسی را که در یوحنا ۱۱ یافت می‌شود، مبنی بر اینکه «اگر کسی در روز راه برود، نخواهد لغزید، زیرا نور این جهان را می‌بیند». (یوحنا ۱۱: ۹) در بستر کل کتاب مقدس، یعنی پیدایش ۱، در آنجا می‌بینیم که نورهای جهان به عنوان وسیله‌ای برای هدایت ارائه شده‌اند. بدون خورشید، درک درستی از مکان و زمان خود در این دنیا نخواهیم داشت. اگرچه ممکن است در اینجا و آنجا به تکه‌هایی از حقیقت برسیم، اما هنگامی که سعی می‌کنیم خودمان از دنیا سر در بیاوریم، عمدتاً در تاریکی باقی می‌مانیم. همانطور که همه ما برای دیدن مسیر خود به راهنمایی یک نهاد خارج از خودمان وابسته هستیم، برای آموختن حقیقت نیز به نوری راهنما خارج از سر خود نیاز داریم. مسیح، «راه، راستی، و حیات» (یوحنا ۱۴: ۶)، آن نور است.