همان طرز فکر را داشته باشید که مسیحْ عیسی داشت:

او که همذات با خدا بود، از برابری با خدا به نفع خود بهره نجست،

بلکه خود را خالی کرد و ذات غلام پذیرفته، به شباهت آدمیان درآمد.

و چون در سیمای بشری یافت شد خود را خوار ساخت و تا به مرگ، حتی مرگ بر صلیب مطیع گردید.

پس خدا نیز او را به‌غایت سرافراز کرد و نامی برتر از همۀ نامها بدو بخشید،

تا به نام عیسی هر زانویی خم شود، در آسمان، بر زمین و در زیر زمین،

و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیحْ ’خداوند‘ است، برای جلال خدای پدر.

فیلیپیان 2 : 5 – 11