روش اصلی خدا برای برقراری ارتباط با ما از طریق انجیل است.
انجیل وحی او است. برخی میگویند:
خب اگر خدایی هست، چرا خودش را نشان نمیدهد؟ چرا خودش را نمایان نمیکند؟ جواب این که او این کار را کرده است.
خدا از طریق آفرینش خودش را نمایان کرده است. کتاب مزامیر میگوید: آسمان جلال خدا را بیان می‌کند و فلک از عمل دستهایش سخن میگوید.
مثل زمانی که به کوه میروید و به زیبایی خلقت نگاه میکنید، به عظمت، به صحنه‌های شگفت‌ انگیزی که میبینید و میگویید عجب حتما خدایی وجود دارد.
یا اینکه شب به آسمان نگاه می‌کند و تمام ستاره ها را میبینید و میگویید حتما یکی اینها را خلق کرده است.
همین که اینجا هستیم و همین که چیزی هست تا اینکه هیچ چیزی نباشد، به یک آفریدگار اشاره دارد.
نظم جهان چیزی است که فقط خدا میتواند چنین کاری کرده باشد.
همین که ما با این اشتیاق برای چیزی فراتر، اشتیاق برای خدا خلق شدیم. پس بله خدا در آفرینش خودش را نمایان کرده است.

اما به شکلی عالیتر، خدا خودش را در قالب یک شخص، در قالب عیسی نمایان کرده است. اما از کجا عیسی را بشناسیم؟
راه اصلی شناخت عیسی از طریق انجیل است. عهد جدید قطعا درباره عیسی است، اما عهد قدیم هم وقتی از چشمان عیسی بهش نگاه کنید، میبینید که همه آن درباره یک شخص است و آن شخص، عیسی است.
بنابراین علم کشف راهی است که خدا به آن شکل از طریق خلقت خودش را نمایان کرده است. به همین دلیل علم بسیار مهم است. بسیار شگفت انگیز و هیجان انگیز است.
الهیات، کشف این است که خدا چگونه خودش را در عیسی و در انجیل نمایان کرده است. پس نباید بین علم و ایمان تعارضی وجود داشته باشد.
باور گسترده‌ای بین عموم وجود دارد که علم و خدا با هم تلاقی ندارند و این، عجیب است، زیرا اگر به شکوفایی علم در قرن شانزده و هفده بنگریم، تمام پیشروان علم به خدا باور داشتند.
نه تنها اعتقاد به خدا مانع علم آنها نشد، بلکه در واقع برای آنها انگیزه هم بوده است. از آنجاییکه به یک خالق، یک روح منطقی در پس این جهان اعتقاد داشتند.
فکر میکردند که علم ارزش دنبال کردن رو دارد. به همین دلیل دنبال آن رفتند. پس به هیچ وجه خجالت نمی‌کشم از این که بگم هم یک دانشمند هستم هم یک مسیحی.
چون احتمالا مسیحیت موضوع مطالعه را در اختیارم گذاشت.
ما وحی خدا را هم در جهان طبیعی و هم در کتاب مقدس با ذهنی که خدا به ما داده است، مطالعه می کنیم. در نهایت هم هیچ تضادی بین این دو طرف نیست، البته به شرطی که خوب درک شوند.

در انجیل به وضوح میتوانیم بفهمیم که عیسی کتاب مقدس را در عهد عتیق می‌دید که الهام از طرف خدا بود.
از نظر او، هر چه کتاب مقدس میگفت، همان چیزی بود که خدا میگفت و این دیدگاهی است که تقریبا همه کلیسا های دنیا در همه زمانها به آن اعتقاد دارند.
اینکه انجیل الهام شده است و مرجع ما برای شیوه زندگی است.
سنت پل میگوید که انجیل به جهت تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است تا مرد خدا کامل و به جهت هر عمل نیکو آراسته شود.
دوم تیموتائوس ۳: ۱۶.
انجیل مملو از حکمت عملی و اصول رابطه‌هاست.
چطور دیگران را دوست داشته باشیم و یا آنها را ببخشیم و توصیه‌هایی درباره زندگی سالم، کار و تربیت بچهها، مراقبت از خویشاوندان مسن و غیره.
به ما مرز و رهنمودهایی میدهد و کمک میکند بیشترین بهره را از زندگی ببریم.
ممکن است فکر کنید مثل یک کتاب قانون است و تمام آزادی مرا خواهد گرفت ولی در حقیقت همه ما به مرز نیاز داریم.
تصور نمایید اگر هیچ مرز و قانونی برای ورزش نبود، بازی کردنشان غیر ممکن میشد و تماشای آن هم بسیار گیج کننده میشد.
اگر در زندگی هیچ مرز و قانونی وجود نداشت، زندگی ما کاملا در آشوب میبود.
خدا به ما راهنمایی‌هایی برای شیوه زندگی داده است، نه به این دلیل که از ما نفرت دارد یا اینکه میخواهد ما بدبخت باشیم ،
بلکه چون ما را دوست دارد و میخواهد تمام بهره را از زندگی ببریم.
آزادی واقعی زمانی ایجاد میشود که ما بدانیم کنترل در دست خداوند است و اینکه مرزهایی وجود دارد.
ما میدانیم بچه‌هایی که بدون داشتن مرز بزرگ میشوند، امنیت ندارند و شاد نیستند. در مورد ما نیز همینطور است.
چرا و چگونه باید کتاب مقدس را بخوانیم.
در واقع، این مرزها از روی عشق به آنها داده شده است، خدا چون میخواست شادی ما را خراب کنه نگفت نباید قتل کنی او نگفت زنا نکنید چون آیه یأسه.
او نمیخواهد مردم آسیب ببینند. او شما را دوست دارد. از طریق بایبل، خداوند صحبت کرده است و هنوز هم از همین طریق صحبت میکند. بایبل نامه‌ای عاشقانه از طرف خداست.
وقتی نامه‌ای از کسی که دوستش دارید، دریافت میکنید، نامه را نگه میدارید. نه به خاطر اینکه نامه‌ها مهم هستند بلکه به خاطر نویسنده نامه‌هاست.
عیسی این را گفته است: کتاب مقدس را مطالعه مینمایید، زیرا خیال میکنید که در آن حیات جاودان خواهید یافت. در حالی که کتاب درباره من شهادت میدهد.
شما نمی‌خواهید نزد من بیایید تا حیات جاودان بیابید. بایبل برقراری ارتباط از طرف شخصی است که دوستش داریم.
این کتاب، نامه‌ای عاشقانه از خداوند است و به همین دلیل است که آدم هیجان دارد آن را بخواند.
عیسی به این نکته اشاره میکند که هدف از کتاب مقدس این نیست که فقط آن را بخوانیم، بلکه هدفش این است که ما را با عیسی مسیح ارتباط دهد و تمام هدف کتاب این است
که شما را وارد این ارتباط کند.
خداوند برای برقراری ارتباط با ما خیلی مشتاق است. در پایان انجیل یو حنا نوشته شده است:
اما اینها نوشته شد تا ایمان بیاورید که عیسی همان مسیح، پسر خداست و به سبب ایمان تان، از طریق نام او به حیات دست یابید.
پس بهترین راه برای سرمایهگذاری در این رابطه و شنیدن صدای خدا و شناخت عیسی، از طریق خواند انجیل است.
ممکن است به سادگی ادعا کنیم که من هر روز یک ساعت یکی از انجیل‌ ها را میخوانم، این ادعای بزرگی است یا ممکن است در زمانهای نادرست به خواندن بپردازیم.
مهمترین چیزی که برای خواندن کتاب مقدس نیاز است، داشتن یک برنامه است. تصمیم بگیری که میخواهید چه بخوانید.
پیشنهاد میشود یکی از انجیل ها را بخوانید چهار کتاب عهد جدید راجع به زندگی عیسی یا برنامه خواندن بایبل را دانلود کنید و در یک سال بایبل را بخوانید.
در واقع راههای مختلفی برای خواندن بایبل وجود دارد، فقط باید راهی را پیدا کنید که برای شما مناسبتر است.
یادتان باشد قبل از خواندن بایبل، دعا کنید و از خدا بخواهید با شما حرف بزند.
اگر در قسمتهایی از کتاب به مشکل برخوردید یا واقعاً نتوانستید درک کنید، نگران نباشید و بیشتر بخوانید و با خواندن قسمتهای دیگر میتوانید بیشتر بفهمید و اگر از خدا انتظار
دارید از طریق بایبل با شما حرف بزند، او این کار را خواهد کرد.
شناخت خدا و برقراری ارتباط با او از این طریق بسیار هیجان انگیز است.