ملخ‌ ها در مکاشفه موجوداتی نمادین هستند که در فصل ۹ توصیف شده‌اند. بسته به تفسیر مذهبی، معانی مختلفی برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود.

اهمیت ملخ‌ ها در مکاشفه

مکاشفه یوحنا کتابی نمادین و آخرالزمانی در عهد جدید است که مملو از تصاویر و موجودات عجیب و غریب است. یکی از این نمادها، ملخ‌هایی هستند که در فصل ۹ توصیف شده‌اند. برای درک اهمیت ملخ‌ ها در مکاشفه ، باید دو جنبه را در نظر بگیریم:

۱. بستر کتاب مکاشفه:

قبل از اینکه به طور عمیق به نماد ملخ‌ها بپردازیم، درک بستر کلی این متن آخرالزمانی اهمیت دارد. کلمه «مکاشفه» در زبان یونانی به معنای «پرده برداشتن»، «آشکار شدن» و «برملا کردن» چیزی است که قبلاً ناشناخته بوده است.
کتاب مکاشفه توسط یوحنای رسول نوشته شده است، که به دلیل موعظه انجیل توسط امپراتوری روم به جزیره پتموس تبعید شده بود.
یوحنا در این کتاب، پیام‌هایی را از عیسی برای هفت کلیسا دریافت می‌کند، در کنار دریافت رؤیاهایی از ایام آخر. (مکاشفه ۱: ۱، ۲).
آزار و اذیت رومی‌ها وجه مشترکی در هفت کلیسای آسیای صغیر یعنی افسس، اسمیرنا، پرگاموم، تیاترا، سارد، فیلادلفیا و لائودیکیه بود.
یوحنا به عنوان both pastor (کشیش) و overseer (سرپرست) این کلیساها، نامه‌ای منحصر به فرد خطاب به آن کلیساهای تحت ستم نوشت که «در کتاب حیات نوشته شده‌اند» تا در دوران آزار و اذیت وفادار باقی بمانند و به پیروزی ابدی اطمینان داشته باشند.

۲. تفسیر نمادین ملخ‌ ها در مکاشفه:

معنی ملخ‌ها در مکاشفه بسته به تفسیر مذهبی متفاوت است. دو دیدگاه رایج عبارتند از:

عذاب الهی: برخی از تفاسیر، ملخ‌ها را نماد بلایای ویرانگر الهی می‌دانند. آن‌ها با جزئیات هولناک توصیف شده‌اند و گفته می‌شود که به مردم و محصولاتشان آسیب می‌رسانند. این تفسیر با مفهوم داوری نهایی خداوند در مکاشفه همخوانی دارد.
نیروهای شیطانی: تفسیر دیگر، ملخ‌ها را نماد نیروهای شیطانی می‌داند که بشریت را گمراه و فریب می‌دهند. آن‌ها با قدرت و اختیار به مردم آزار می‌رسانند، اما به طور کامل بر آن‌ها کنترل ندارند (مکاشفه ۹: ۴-۵). این تفسیر بر روی مبارزه دائمی بین خیر و شر در جهان تأکید می‌کند.

فصل‌های ۶ تا ۱۹ مکاشفه، جزئیات دوران مصیبت هفت ساله قریب الوقوع را شرح می‌دهد که نمایانگر داوری خدا بر شرارت است.
کلیسا، که پس از فصل ۳ ربوده شده است، اکنون در کنار خداوند در بهشت ساکن است. بر روی زمین، خشم الهی در کنار اعلام “انجیل… به هر ملت، قبیله، زبان و قومی” (مکاشفه ۱۴: ۶) رها می‌شود.
فرشته‌ای در حال پرواز است و از همه ملت‌ها می‌خواهد که “از خدا بترسید، جلال به او بدهید و او را عبادت کنید زیرا ساعت داوری او فرا رسیده است” (۱۴: ۷). کسانی که این ندای الهی را رد کنند، با عواقب محکومیت و جدایی ابدی از خدای مهربان روبرو خواهند شد.

اهمیت ملخ‌ ها در مکاشفه (پایان)

ارتباط الهیاتی و معاصر

نماد ملخ‌ ها در مکاشفه خوانندگان را وادار می‌کند تا با ارتباطی معاصر، دربارهٔ داوری الهی خدا تأمل کنند.

انتظار رapture (ربوده‌شدن مؤمنین به آسمان) بعدی قریب‌الوقوع به نظر می‌رسد، و دورهٔ مصیبت بعدی به عنوان پیشگامی برای پادشاهی خدا در آسمان نو و زمین نو (مکاشفه ۲۱- ۲۲) دیده می‌شود.
هدف خدا برای رستگاری قوم اسرائیل و گمراهان با توبهٔ کسانی که از مصیبت عظیم بیرون می‌آیند، تحقق خواهد یافت: «آنها جامه‌های خود را شسته و آنها را در خون بره سفید کرده‌اند» (مکاشفه ۷: ۱۴).
مکاشفه ۱۸ از محکومیت ابدی بابل عظیم، نماد همهٔ نظام‌ها و قدرت‌های شرور جهان، حاکمان و ضدمسیح، خبر می‌دهد.
سرکشی علیه اقتدار و نجات خدا برای همیشه محکوم خواهد شد. «هر که نامش در کتاب حیات یافت نشد، به دریاچه آتش افکنده شد» (مکاشفه ۲۰: ۱۵).
خدا به داود وعدهٔ یک نسل ابدی بر تخت سلطنت داد: «خانهٔ تو و سلطنت تو تا ابد در حضور من برقرار خواهد ماند، و تخت تو برای همیشه استوار خواهد بود» (۲ سموئیل ۷: ۱۶).

این پیشگویی از طریق عیسی تحقق می‌یابد: «از عظمت سلطنت او و سلامتی او انتهایی نخواهد بود. او بر تخت داود… تا ابد سلطنت خواهد کرد» (اشعیا ۹: ۷).